11 Haziran 2010 Cuma

Ölüm kapımı çalmasa da kalbim seni bekler gibi.

korkuyorum.
şuan evet korkuyorum.
Kendimden korkuyorum hem de eskisinden çok daha fazla.
her zaman komik olamıyorum işte.
İrademden ve irademin bana getrdiklerinden korkuyorum.
Bana zarar vermesinden korkuyorum.

"Hayat sadece çocukken mi zor yoksa bu hep böyle mi?" diye sormuştu Leon filminde Mathilda.

Cevap veriyorum: Bu her zaman böyle. Ne kadar da değişik bi cevap oldu dimi Mathilda?

Farklılık arıyorsan eğer o zaman bebeğim yalanlara başvurcaksın.

Farklı olan kim ki bu dünyada? Hadi göster bana durma!

Kim bu dünyada ağlamadı?
Kim nefret etmedi birinden?
Kim sevmedi birini içten?
Kim korkuyla uyumadı hiç yatağında?
Kim susamadı?
Kim inanmadı yeri geldiğinde?
Kimin karnı acıkmadı?
Kim saçlarını kestirmedi?
Kim zarar vermedi birine?
Ya da
Kim zarar görmedi bu hayatta?

Var mı böyle biri? Hadi söyle bana..

Farklı olmayı boşuna deneme. İlla deneyeceksen de bunu sırdanlılığı farklı şekilde yaparak başar.

Farklı şekilde ağla,farklı şekilde sev,farklı şekilde kestir saçını,farklı şekilde nefret et birinden..

Ama unutma! Ne yaparsan yap hem de ne yaparsan yap!
Hepimiz özümüzde aynıyız.Hepimiz hep aynıyız..

1 yorum:

  1. Yaşam yolcuğumuz toplamda bunlardan ibaret işte. Senin ve benim. Bizim ve onların. Kimsenin kibirle yürümesine gerek bu yüzden dünya üzerinde. Sadece biraz dayanmak gerek, yolculuk çok kısa...

    YanıtlaSil